“Mi smo na osnovu pozitivnih iskustava Univerzitetskog kliničkog centra Banja Luka, gdje je ruski medicinski tim uradio dezinfekciju prije desetak dana, zatražili da isto bude učinjeno i u Mostaru”, rekla je Srni portparol Univerzitetske kliničke bolnice Mostar Adrijana Pandža.
Ova izjava, kako su je prenijeli mediji je u opasnoj koliziji sa činjenicama.
Na početku epidemije srpski politički lobi u BiH i srbijanski Predsjednik Aleksandar Vučić iz političkih razloga započinju katastrofalnu integraciju rusko-kineskih „opcija“ u savlađivanje krize nastale pojavom bolesti COVID-19.
Nakon mjesec dana kao rezultat tih suludih odluka imamo sljedeću situaciju:
- Srbija, kao jedina zemlja na Balkanu i Evropi još uvijek nema pod kontrolom širenje epidemije. Naime, širenje je još uvijek linearno-nestabilno.
- Manji entitet u BiH, sljedeći Srbiju, „na mala vrata“ pokušava prosjačenjem i raznim kombinacijama ojačati uticaj rusko-kineskih političkih lobija. Kao rezultat toga imamo katastrofalnu činjenicu da je samo Banja Luka nosilac skoro 30% poznatih oboljelih u BiH i tako predstavlja rizično žarište ne samo za BiH, nego i za region.
- Rusija, sa gorespomenutim pozitivnim iskustvima trenutno ima najbržu stopu širenja virusa na evrospkom kontinentu (toliko o ruskim dezinficiranjima)
- Kina, koja snosi direktnu ili indirektnu odgovornost za globalnu pandemiju, sa gorespomenutim „pozitivnim iskustvima“ je još uvijek nepoznanica i ne postoje sigurni i provjereni argumenti koji mogu Kinu, kao potencijlanog izvorišta sljedeće pandemije, staviti na mjesto zemlje koja je „pobijedila“ pandemiju.
Ukratko, neistinite poruke javnosti o „pozitivnim iskustvima“ su opasne i dovode u opasnost zdravlje građana BiH.
Te ruske jedinice ili ekspertni timovi, dakle, kreću se po Srbiji, po manjem entietu, po Banja Luci i kako ih (ne)kontrolišu “paralegitimne” institucije i pojedinci, predstavljaju opasnost da agiraju kao prenosnici virusa, a činjenice i brojevi demantuju bilo kakvo „pozitivno iskustvo“ sa tim kontroverznim i od “nekoga” proglašenim tzv. ekspertnim timovima. Poznato je da su “zbog virtuelne paradržavnosti” granice između Srbije i BiH čitavo vrijeme pandemije za “podobne” bile prolazne, time su i “podobni” vjerovatno doprinjeli prethodno opisanoj situaciji u Srbiji i manjem entitetu.
Na žalost, ta ekspertnost nije pomogla ni u matičnim zemljama i sad bi neko da eksperimentira zdravljem građana BiH!
Na stranu što „opšta“ dezinfekcija ne utiče na prenošenje virusa od čovjeka do čovjeka.
Koliko je akademik (po nekima “srpski akademik”) Dragan Čović izgubljen u vremenu i prostoru, najbolje govori činjenica da je u gradiću Čitluku, procenat pozitivnih po glavi stanovnika najveći u Evropi.
Na jednoj strani stavljati građane BiH i Srbije u „karanin“ (čitaj zatvor), a na drugoj strani sviju nas svojim blesavim pozivima nekakvim „izmišljenim ekspertima“ i izlagati potencijalnoj bolesti, predstavlja teško krivično djelo.
Svi moraju da rade u interesu države BiH i njenih građana, a ne u interesu nekakvih rusko-kineskih ili drugih lobija (npr. destruktivnog ruskog ambasadora u BiH) koji BiH, kao zadnju Rusiji i Kini „preostalu“ vezu prema Evropi, koriste i potencijalno zloupotrebljavaju za neke političko-ekonomske uticaje. Upućivati ovakve pozive i prijedloge, bez konsultacija sa za to nadležnim institucijama u vrijeme pandemije je grubo kršenje zakonske regulative u BiH. Nadamo se da će Ministar Sigurnosti reagovati i preispitati da li postoje elementi proglašenja ruskog Ambasadora za personu non grata u BiH, a i da će pogledati da li je akademik Dragan Čović prekršio mjere propisane od za to nadležnih institucija države, entiteta, kantona ili opštine.
