Ismet Gavrankapetanović (još uvijek Prof. Dr.) je posebno interesantna pojava u Kantonu Sarajevo. Čak šta više, trebao bi odavno postati predmetom istrage i utvrđivanja odgovornosti u izvlačenju budžetskog novca, te što je još malicioznije, kao potencijalna opasnost za institucije države i kantona u manjem BiH entitetu. Ubrzo je na prvu liniju stavio Drljevića, infektologa bez licence, ali nadarenog za filmske scenarije koje produkuje šireći lažnu sliku o stanju u njihovoj privatnoj “biznis” bolnici, te vrijeđajući i demoralizijući časne ljekare i medicinske radnike iz drugih klinika i bolnica, naravno uz logistiku njihovog sponzora Avazdede, stručnjaka za primitivno-anormalnu mržnju prema Bosni i Hercegovini.
Aktuelna peticija (online platforma koju često zloupotrebljavaju ljudi sumnjivih ciljeva) protiv menadžmenta KCUS-a ima prepoznatljivi maliciozni potpis opskurnog doktora Gavrankapetanovića, koji u stilu mafijaškog bosa žrtvuje i moralne i profesionalne principe zarad ličnog interesa. Umjesto da otvori vlastite kapacitete za borbu protiv Covida-19, Gavrankapetanović je izvrnuo činjenice i tjera građane u KCUS, a da bi proizveo apokaliptične posljedice. Priča se po Sarajevu da je njegova privatna “biznis” bolnica u stvarnosti, njegov privatni karantin, naravno i onih par “dobrovoljačkih” kobiva medicinara, a koje je unajmio za snimanje “izmonitiranog” polupismenog filma.
Prvi put je zapeo za oko (“stručnjak za izvlačenje buđžetskog novca” Gavrankapetanović), kad su mediji objavili Ugovor koji je imao sa jednom medicinskom ustanovom, kao pedagoški radnik. Naime, vjerovatno u istoriji sistematizacije rada, nije zabilježen slučaj da jedan Profesor može da ima ugovor sa tom ustanovom kapaciteta od 30 minuta dnevno. Za taj njegov angažman Gavrankapetanović je bestidno uzimao sumu koja je bila nedostižna večini građana Bosne i Hercegovine. Uzme li se u obzir struka o sistematizaciji rada, jasno je da ni jedno živo biće nije u stanju da uradi nešto korisno „za trideset minuta“ kao pedagoški radnik. Dakle, oduzme li se put do radnog mjesta, hodanje stepenicama ili liftom do biroa, jasno je da je to bila „politički montirana“ situacija, a koju je bestidno prihvatio gorespomenuti Gavrankapetanović, a da bi zasitio njegovu glad za „lakim parama“. Doda li se tome, da je i njegov put tj. prevoz do radnog mjesta posebno plaćen, onda je jasno koliko je taj čovjek „zgrnuo“ za „nerad“. Ili u kojem je “talu” sa infektologom koji nema licencu, i koji, ko kakav “kočijaš” (krkan iz neke vukojebine) degradira kolegice i kolege iz drugih klinika. One koji od marta 2020, bez odmora, pauze, spašavaju živote i nemaju vremena da snimaju “filmove” tj. filmski otpad koji producira Avazdedo Studio.
Nakon što je kao „privatnik“ provaljen od strane KCUS menadžmenta, te je zarad „brige“ za zdravlje građana ipak ostao „privatnik“, okrenuo se bestidno saboterskoj propagandi i podmetanjima samo sa ciljem da ponovo preuzme kontrolu nad budžetskim novcem koji je godinama kontrolisao i zloupotrebljavao radeći u KCUS-u.
Uspio je uz pomoć kontroverzne organizacije i kako sam kaže „nakon konsultacija sa Radončićem“ da dođe ponovo u „neki fotelju“. Prvi potezi koje je kao direktor opšte bolnice povukao su višemilionsko izvlačenje novca iz budžeta manjeg entiteta. I nakon više mjeseci ta ustanova, a na čijem čelu se nalazi spomenuti Gavrankapetanović, nije učinila ništa u borbi protiv Covida-19!
Na žalost, svojim posljednjim izjavama, a koje je prenio portal slobodna-bosna, Gavrankapetanović kao da priželjkuje totalni kolaps zdravstvenog sistema, a kako bi se on „kao onaj što stalno upozorava, a ne radi ništa“ vjerovatno pokušao „ugurati“ u tokove „isisavanja“ novca.
I u najnovijem istupu, a koji je ponovo dobio prostor na portalu slobodna-bosna, Gavrankapetanović je ponovo pokazao da ima profil tzv. sabotera. Naime, u psihologiji profil Sabotera se odnosi na osobe koje, kako u privatnom tako i u poslovnom okruzenju traze “razloge” da se ne dođe do nekog cilja, a pri tome koriste metodu izvrtanja činjeničnog stanja da bi prikrili vlastite, često destruktivne ciljeve. I naravno pri tome se uvijek “pozivaju” na brigu za druge. U ovom slučaju, Gavrankapetanović, ponavlja previše često “briga za građane”, s tim što je danas tu brigu posvetio samo “građanima Sarajeva”. Dakle “drugi” u njegovoj bolnici nemaju mjesta.
Kao što je već naglašeno Gavrankapetanović je pripadnik kontroverzne organizacije koja “zdravstveni sistem” korisiti za izvlačenje budžetskog novca, te je govoreći o “nekakvim” centrima, izmanipulisao javnost govoreći da Ministarstvo zdravlja treba da kontroliše zdravstveni sistem. Iako je on dio rukovodstva organizacije koja blokira imenovanje Ministra zdravlja.
Kao što se vidi iz priloženog (sistematizovano na osnovu njegovih socio-kriminalnih javnih izvrtanja činjenica), Ismet Gavrankapetanović je zadnja osoba koja smije da ima bilo kakav uticaj u zdravstvu. Njega ne insteresuju ni građani, ni njihovo zdravlje, njega interesuje samo “izvlaćenje buđžetskog novca”, a što mu je od rata, pa do danas, glavna karakterna osobina. Valjda shvativši da je ponovo “provaljen” u svojim opasnim namjerama, pokušava što prije da se riješi menadžmenta na KCUS-u i pri tome tjera građane (on se “strašno” brine za njihovo zdravlje) u opasnu i smrtonosnu avanturu: “otvaranje KCUS-a u vrijeme smrtonosne pandemije”!
Njegova bestidnost, drsko izvrtanje činjenica o aktuelnoj situaciji i amoralna odgovornost prema zdravlju građana BiH su valjda dovoljan razlog da se takva osoba odstrani iz zdravstvenog sistema i da se od strane nadležnih institucija provede istraga koliko su njegove manipulacije i laži, namješteni bolesničko-dobrovoljački scenski scenario s glavnom ulogom “izgubljnog u vremenu i prostoru” Drljevića, te proglašavanje pravnih postupaka u BiH protiv njega „fašističkim proganjanjem“ ugrozile sigurnost i stabilnost države BiH, posebno Kantona Sarajevo.
