Mersad Berber je održao skoro stotinu samostalnih i sudjelovao u nizu grupnih izložbi u Europi, SAD-u i Aziji, a dobitnik je više od 50 nagrada i priznanja za svoj rad. Bio je član Ruske akademije umjetnosti od 2007. godine, a 1984. Galerija “Tate” u Londonu uvrstila je Berberove slike u svoju stalnu postavku.
Mersad Berber je rođen 1. januara 1940. u Bosanskom Petrovcu, slikarstvo je diplomirao na Akademiji likovnih umjetnosti u Ljubljani 1963. godine. Poslije završene Likovne akademije u Ljubljani, Mersad Berber seli u Sarajevo, gdje počinje predavati na a Akademiji likovnih umjetnosti. Uskoro postaje jedan od vodećih bosanskohercegovačkih slikara u regionu i svijetu. Bilo je to doba kada je Mersad Berber nezaustavljivo napredovao u profesionalnoj karijeri. Njegova djela ukrašavala su državne institucije, elitne restorane, privatne vile, razne galerije i javne prostore. On je stvarao djela po uzoru na velikane europskog slikarstva od renesanse do baroka – Dürera, Rubensa, Rembrandta, Van der Weydena, Uccella, Vermeera i Velasqueza.
Bio je majstor miješanja različitih europskih tradicija koristeći njihove autentične i istorijske karakteristike u stvaranju multikulturne umjetnosti, u čemu je važnu ulogu imala i država iz koje dolazi, kao i uticaj grčke, antičke i vizantijske kulture. Njegovi su radovi izraz mašte i snova, uspijevao ih je fragmentirati pa su njegove slike često bile opisivane kao polifonične, u kojima se jedna ili više scena naočigled pretapaju u drugu. Često je ostavljao radove na prvi pogled nedovršenima ili kao da ih je načelo vrijeme i da čekaju pažnju restauratora.
Iz njegovih radova vidljiva je vještina i lakoća kojima je stvarao. Posebno je dobro kontrolisao teksturu slike, a površina uvijek djeluje živo i razigrano. Bio je velik i poseban umjetnik koji je ostavio dubok trag u europskoj umjetnosti, a svojim je djelom zadužio domovinu Bosnu i Hercegovinu.
IDENTIFIKACIJA SA BOSNOM
Iako je bio prisutan u evropskim trendovima, u njegovom djelu se uvijek nalaze kolorit i senzibilitet Bosne iz koje je potekao. Bio je i uspješan pedagog, ali i čovjek koji je poznavao pozorišnu umjetnost, kao i druge umjetnosti.
Mersad Berber se sa svojom tematikom i svim proizašlim na njegovim slikama identificirao sa Bosnom. Gdje god je živio i stvarao, nikad nije bježao od Bosne. On je bio vezan za Bosnu u svakom smislu. Znao je mnogo o istoriji Bosne, kako bližoj tako i dalekoj. Dane i sate je provodio u Zemaljskom muzeju studirajući artefakte, tražeći njihova značenja i poruke.
Volio je Bosnu i uživao u uspjesima njenih umjetnika poput Abdulaha Sidrana, Aleksandra Hemona i Semezdina Mehmedinovića ili cijeneći esejistiku dr. Rusmira Mahmutćehajića. Njegovo djelo je monumentalno, planetarno. Njegova snaga je dolazila iz dubina Bosne, poput “ponornice“, one književnika Skendera Kulenovića, njegovog prijatelja iz Bosanskog Petrovca.
Hvaliti i slaviti Berbera uopšte nije teško. Dovoljno je posegnuti za citatima najvećih evropskih i svjetskih likovnih kritičara kao što je npr. jedan Edward Lucie Smith, pogledati u antologije, zaviriti u muzeje i zbirke kolekcionara.
Mersad Berber potiče iz male državice, s kojom i na koju su ponosni mnogi njeni stanovnici, ali ta mala državica je stvorila velike ljude, umjetnike, jedan od njih je i Mersad Berber, koji će zauvijek biti upisan u njenu istoriju, kao i njegova djela.
Najpoznatija Berberova djela su: “Splav meduze”, “Sarajevske razglednice”, “Skenderovi soneti”, “Put u Skender Vakuf”, “Otomanske kronike”, “Dubrovački dnevnici”, “Osman”, “Alegorija o Srebrenici” i brojna druga.
